Elke hondeneigenaar heeft het wel eens meegemaakt: met een gefrustreerde stem roept iemand, “AF! Ga nu gewoon AF!” naar hun hond die maar niet op het kleedje wil liggen. De hond wil wel, maar het gebeurt niet zoals de eigenaar het graag zou zien. Dit leidt tot een vicieuze cirkel van irritatie en frustratie voor zowel de eigenaar als de hond. Het is frustrerend voor de eigenaar die zich niet gehoord voelt en verwarrend voor de hond die probeert te begrijpen wat er van hem verwacht wordt. Maar waarom gebeurt dit nu precies, en hoe kunnen we deze communicatie beter aanpakken om zo een positievere trainingservaring te creëren voor beide partijen?
Communicatie en Verwachtingen
Om dit fenomeen beter te begrijpen, is het belangrijk om te kijken naar de communicatieve interactie tussen hond en eigenaar. Vaak is de eigenaar gefocust op het specifieke resultaat—de hond moet op het kleedje liggen—zonder zich bewust te zijn van het feit dat de hond zich misschien in een toestand van onzekerheid of verwarring bevindt. Dit doet me denken aan een voorbeeld dat ik op sociale media tegenkwam, waarbij een instructeur een eigenaar vroeg naar de datum van de dag. De eigenaar antwoordde correct met zowel de datum als de dag van de week, maar kreeg geen bevestiging van de instructeur. Vervolgens stelde de instructeur dezelfde vraag aan de volgende eigenaar. Deze antwoorde ook correct met de datum en de dag van de week maar gebruikte hier een andere notatie voor. Opnieuw stelde de instructeur dezelfde vraag aan de volgende eigenaar. Deze wist niet meer wat hij precies moest antwoorden. Alle mogelijke opties waren al genoemd en hier was geen feedback op gekomen. De herhaalde vraag leidde tot frustratie bij de eigenaren, ook al hadden ze allemaal het juiste antwoord gegeven.
Dit illustreert een cruciaal punt: als onze honden geen bevestiging krijgen van hun gedrag, kunnen ze in verwarring raken. Net zoals mensen, hebben honden feedback nodig om te begrijpen of ze op de juiste weg zijn. Zonder deze feedback, blijft de hond in het duister en kan hij niet leren wat we van hem verwachten.
Bijna Goed Signaal: Een Positieve Benadering
Een effectieve manier om deze communicatie te verbeteren, is door gebruik te maken van “bijna goed” signaal. Neem bijvoorbeeld het gebruik van een “bijna” als een cue om aan te geven dat de hond in de goede richting zit, maar nog niet helemaal voldoet aan de verwachtingen. Deze techniek helpt niet alleen om de hond te begeleiden, maar ook om een gevoel van veiligheid en duidelijkheid te creëren. Daarbij is het belangrijk dat de hond na de "bijna" het juiste gedrag kan laten zien en hiervoor beloond wordt.
Hier is een belangrijke overweging: zorg ervoor dat je je hond daadwerkelijk helpt de juiste weg in te slaan. Dit betekent dat je je training op een haalbaar niveau moet houden. Als je hond de oefening niet kan voltooien, is het waarschijnlijk dat je het niveau te hoog hebt gesteld. Door de oefening te vereenvoudigen en langzaam op te bouwen, geef je je hond de kans om succes te ervaren. Dit is cruciaal voor het opbouwen van zijn zelfvertrouwen en motivatie.
De Kracht van Niets Doen
Een andere benadering die vaak over het hoofd wordt gezien, is de kracht van “niets doen.” Soms kan het effectief zijn om je hond te vragen om iets kleins te doen, zoals op een kleedje te gaan liggen, maar als hij daar niet op reageert, is het ook prima als hij naast het kleedje gaat liggen. In plaats van het gedrag te straffen of er gefrustreerd over te raken, beloon je hem voor zijn keuze. Deze aanpak vermindert de stress voor zowel de eigenaar als de hond en bevordert een positieve leeromgeving.
Het Belang van Emotionele Veiligheid
Het creëren van een emotioneel veilige omgeving is essentieel voor de training van je hond. Frustratie en irritatie kunnen de leerervaring van je hond negatief beïnvloeden. Als je hond zich veilig voelt, is hij eerder geneigd om nieuwe dingen te proberen en open te staan voor training. Positieve versterking, zoals beloningen en lof, zorgt ervoor dat je hond zich gewaardeerd voelt, waardoor de kans op herhaling van gewenst gedrag toeneemt.
Conclusie
Het is cruciaal om helder te communiceren met je hond. Door bevestigingen te geven en de training aan te passen aan het niveau van je hond, zorg je ervoor dat zowel jij als je hond minder frustratie ervaren. Het draait niet alleen om het eindresultaat; de weg naar succes is net zo belangrijk. Dus, de volgende keer dat je je hond vraagt om “AF” te gaan, onthoud dan dat zijn gedrag een vorm van communicatie is. Blijf geduldig en positief, en je zult zien dat jullie samen sterker worden in de training.
Aan de slag
Ben je benieuwd hoe je je hond kunt begeleiden naar het gewenste gedrag zonder frustratie? Bezoek onze gedragsbegeleidingpagina en ontdek hoe wij samen aan de slag kunnen om jouw communicatie met je hond te verbeteren!